تهاتر در لغت به معنای تبادل کالا، پایاپای، همدیگر را تکذیب کردن، مساوات و برابر شدن می‌باشد. در اصطلاح فقه و حقوق عبارت است از سقوط تعهد به سبب بدهکار بودن طرفین معامله به همدیگر. مثال: من به شما بدهکارم، شما هم به من بدهکارید؛ در این صورت نیازی نیست چیزی پرداخت کنیم.
تهاتر واقعه حقوقی قهری است و شرایط اعمال حقوقی (قصد، رضا، اهلیت و مشروعیت) را نمی‌خواهد. اصل قهری بودن تهاتر است، اما اگر شرایط تهاتر قهری وجود نداشته باشد می‌توان به طرق زیر نیز تهاتر کرد.
تهاتر قضایی
تهاتر قراردادی
تهاتر ایقاعی.
زمینه تهاتر قهری
برای این که تهاتر صورت بگیرد، یک رکن اصلی و چند شرط لازم است وجود داشته باشد.
شرایط به صورت کلی: لزوم وجود سه اتحاد در: جنس، موضوع – وصف، زمان تأدیه و مکان تأدیه
رکن اصلی تهاتر قهری
رکن اصلی، تقابل دو دین است؛ یعنی دو نفر به هم بدهکار باشند و دین هر دو در مقابل هم دیگر قرار بگیرد. به عبارت دیگر، ملاک اصلی، دو دین است از دو نفر که در مقابل هم قرار می‌گیرد.
برای تهاتر قهری، دو دین باید هر دو حال باشند و یا هر دو مؤجل در یک تاریخ؛ مثال: من و شما به هم دیگر یک میلیون تومان بدهکار هستیم؛ اگر اجل هر دو دین در یک تاریخ باشد تا آن تاریخ صبر نمی‌کنیم؛ یعنی قبل از این که اجل آن‌ها سر برسد، تهاتر میشوند.
منبع:
میزان
«« بازگشت
تاریخ درج: 1403/03/12