در این که معترضان به روند و نحوه اداره کشور اعتراض دارند و اصل اعتراض شان نیز کاملاً صحیح است، تردیدی وجود ندارد؛ این نیز که مسؤولان در این بیش از دو ماه، تدبیر خردمندانه ای در مواجهه با این اعتراضات نداشته اند و به جای آن که مسأله را در عرصه سیاست حل و فصل کنند، یکسره امنیتی کردند و موجب افزایش تنش شدند گزاره درستی است.
اما هیج کدام از این ها دلیل موجهی برای عدول از اصول اعتراض و فراتر رفتن از قواعد اولیه اخلاق و انسانیت نیست.
تصاویری که این روزها از برخی شهرهای کرد نشین ایران می رسد، نشان می دهد برخی رویدادها، نه تنها اعتراض نیست که از اغتشاش نیز رد شده است و واقعاً هیچ نام درخوری نمی توان بر آن نهاد.
ویدئوهایی که این روزها در فضای مجازی منتشر شده است، نشان می دهد افرادی به خانه هایی حمله کرده اند، وسایل خانه ها را بیرون ریخته و خود خانه را یا تخریب کرده یا آتش زده اند. مهاجمان می گویند این ها، خانه های عوامل جمهوری اسلامی اند و بدین ترتیب کار خود را توجیه می کنند.
گذشته از این که اصل خشونت - از هر طرفی - محکوم است، باید گفت گیریم که اصلاً کسی قاتل باشد و بدتر از آن، قاتل زنجیره ای! قطعاً او باید مجازات قانونی شود ولی کدام حکم دینی، انسانی، اخلاقی و وجدانی اجازه می دهد به خانه و حریم خانواده او تعرض شود؟
این که در درگیری های اخیر کردستان، اتفاقات ناگواری افتاده و کردها عزادار عزیزان شان هستند و روزهای سختی را می گذرانند، نکته ای است و این که عده ای به خود اجازه دهند پا را از حریم شریف انسانیت فراتر نهند و خانه اشخاص را که نه محل کار آنها - که بدان اعتراض دارند - که محل زندگی زن و کودکان شان است، مورد حمله قرار دهند، امر دیگری است که هیج بنی بشر عاقل و منصفی نمی تواند آن را تایید کند.
شاید گفته شود که چرا از کارهای طرف مقابل نمی نویسید؟ یا این کارها، تلافی است و ... . این که کارهای طرف مقابل در سپهر رسانه ای ایران به طور دقیق واکاوی نمی شود - که نقد درستی است- مگر می تواند دلیل این کارهای ضد انسانی باشد؟ یا بر اساس کدام منطق نام حمله به خانه و حریم خانواده ها، تلافی است؟! و با کدام بخش "زن، زندگی، آزادی" همخوانی دارد؟!
همان طور که چندی پیش تعدادی افراد لباس شخصی به خانه هایی در اکباتان و برخی نقاط دیگر شهر تعرض کردند و کارشان زشت و زننده و غیر قابل توجیه بود، حمله به خانه و حریم خانواده شهروندانی که عضو نهادهایی در جمهوری اسلامی هستند، حتی با فرض ضدیت با اصل نظام، غیر قابل قبول و کاملاً ضد انسانی و غیر اخلاقی است. کار بد، از هر که سر زند، بد است. (هر چند مسوولان نقدها را بر نمی تابند ولی ای کاش مردم نقدها را قبول کنند.)
نکنه آن که این کارها در شهرهایی صورت گرفته است که در درازنای تاریخ و تمدن این سرزمین، انسان های فرهیخته و شرافتمندی را در خود جای داده اند و از این رو، سر زدن این کارها از کُردها، شگفتی را مضاعف می کند؛ هر چند که قطعاً این اقدامات را نمی توان به پای همه کُردها نوشت و اصالت و انسانیت این قوم بزرگ و هموطنان بزرگمنش را تحت الشعاع اقدام معدودی افراد خشمگین و نابخرد قرار داد.
این کارها، ممکن است عده ای را خوشحال و هیجان ها و کینه های آنها را تخلیه کند و التیام بخشد ولی هم اصل اعتراض کُردها را زیر سؤال می برد و موجبات تشدید خشونت را فراهم می سازد و هم در صورت تداوم وجهه زیبای این قوم را تخریب می کند و چنین مباد!
منبع:
عصر ایران
«« بازگشت
تاریخ درج: 1401/08/29